- свяжак
- свяжак, свежака
м., разм.
Прохладный, свежий ветер.Ці пену з заліва здзімае свяжак? Барадулін. На вуліцы, на свежаку (Мікалай) адчуў хутка, як змяняецца настрой. Тычына. Я ніколі не бачыў цябе - такую, зарумяненаю на свежаку ў кажушку вышываным з апушкаю... Арочка.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.